Zaburzenia pigmentacji objawiają się głównie plamami ciemniejszymi niż otaczająca skóra, tj. różnego rodzaju przebarwienia, piegi czy plamy posłoneczne.

Ostuda lub melasma to częsta choroba skóry, która dotyka głównie kobiety. Polega na nadmiernej pigmentacji skóry, która występuje przewlekle i ma tendencję do nawrotów. Charakteryzuje się powstawaniem symetrycznych szarobrązowych plam na twarzy, szyi, klatce piersiowej i ramionach. Dokładna etiologia tej choroby nie jest znana, ale uważa się, że do rozwoju melasmy przyczyniają się następujące czynniki: promieniowanie ultrafioletowe, brak równowagi hormonalnej estrogenów i progesteronu, predyspozycje genetyczne, stany zapalne. Efektem działania tych czynników jest zwiększona synteza melanosomów w melanocytach oraz zwiększony transfer melanosomów do keratynocytów. Melasma dotyka najczęściej kobiety o ciemniejszej karnacji (fototyp skóry wg Fitzpatricka IV-VI). Choroba ta nie powoduje objawów, lecz jest defektem kosmetycznym.

Ostuda może być klasyfikowana w zależności od jej umiejscowienia lub głębokości. Trzy najczęstsze typy ostudy to: centralna ostuda twarzy, jarzmowa i żuchwowa. Typy te wyróżnia się na podstawie specyfiki lokalizacji zmian skórnych twarzy. Rozkład w zależności od głębokości zmian wyróżnia
klasy ostudy, które ocenia się za pomocą badania lampą Wooda. Kategorie te obejmują: ostudę naskórkową, skórną, mieszaną i nieokreśloną. Lampa Wooda umożliwia prawidłowe rozróżnienie tych typów, co jest ważne, ponieważ melasma skórna gorzej reaguje na leczenie laserem niż melasma naskórkowa. Histologicznie zmiany hiperpigmentacyjne wykazują zwiększoną ilość melaniny w keratynocytach naskórka i makrofagach skóry.

Laseroterapia

Wprowadzenie laserów do dermatologii i medycyny estetycznej zrewolucjonizowało leczenie wielu chorób, w tym zaburzeń barwnikowych skóry. Laserowe leczenie zaburzeń barwnikowych opiera się na teorii selektywnej fototermolizy. Fototermoliza polega na niszczeniu komórek lub cząsteczek (zwanych chromoforami) poprzez pochłanianą przez nie energię. Energia ta pochodzi z wiązki laserowej o odpowiedniej długości fali. Długość fali musi być tak dobrana, aby tylko niektóre chromofory absorbowały energię.

Selektywne widmo długości fali melaniny wynosi od 630 do 1100 nm. Przy tej długości fali fala dobrze penetruje skórę, a melanina jest wchłaniana lepiej niż oksyhemoglobina. Wchłanianie melaniny zmniejsza się wraz ze wzrostem długości fali, ale dłuższe fale mogą przenikać do głębszych warstw skóry. W naszej klinice stosujemy fale lasera neodymowo-yagowego Clear Lift Q-switch o długości 106
nm. Fale te są dobrze wchłaniane przez melaninę, a ze względu na swoją długość powodują niewielkie uszkodzenia naskórka. Przy głębszej penetracji docierasz do melaniny w naskórku. Laser powoduje subletalne uszkodzenie melanosomów, powodując fragmentację i pękanie granulek melaniny. Ta aktywność jest wysoce selektywna dla melanosomów. Występuje również niewielkie uszkodzenie otaczającej skóry, która stymuluje produkcję kolagenu, co skutkuje jaśniejszą i jędrniejszą skórą.

Zalecenia przed zabiegiem:

• Bezwzględne unikanie promieni słonecznych
• Miejscowe stosowanie środków – usuwanie przebarwień
• Wykonanie miejscowej próby na skórze

Skutki uboczne terapii laserowej:

Do możliwych niepożądanych skutków terapii laserem należą:

• Odbarwienie skóry
• Hiperpigmentacja „z odbicia”
• Pokrzywka
• Wybroczyny
• Opryszczka
• Odbarwienie włosów

Wprowadzenie laserów zmieniło sposób leczenia wielu schorzeń z zakresu dermatologii i medycyny estetycznej. Dobór odpowiedniego lasera i odpowiednich parametrów jest niezbędny do prawidłowego leczenia zaburzeń pigmentacji skóry. Warto wiedzieć, że zabieg laserowy nie wymaga stosowania drażniących środków chemicznych i jest bardzo skuteczny.